Συνήθως όταν ο ασθενής απευθύνεται σε ιατρό ζητώντας την διενέργεια ιατρικής πράξης, υπάρχει το στοιχείο της εμπιστοσύνης. Την εμπιστοσύνη αυτή θέλει να κατοχυρώσει ο Νόμος, απονέμοντας στον ασθενή την ιδιότητα του καταναλωτή, σύμφωνα με το άρθρο 8 του Νόμου 2251/1994 Περί Προστασίας του Καταναλωτή. Σύμφωνα με το Νόμο, εφόσον η ιατρική πράξη διενεργηθεί και αποτύχει, ο ασθενής απαλλάσσεται από το βάρος απόδειξης του πταίσματος του θεράποντος ιατρού και καθιερώνεται τεκμήριο ευθύνης του τελευταίου.
Με άλλα λόγια, ο ασθενής δεν υποχρεούται να αποδείξει ότι ο ιατρός έκανε λάθος ή ότι ήταν αμελής, καθώς υπάρχει τεκμήριο ευθύνης του ιατρού, ως παρέχοντος ιατρικές υπηρεσίες στον ασθενή – καταναλωτή.
Ο ασθενής βαρύνεται όμως με την απόδειξη ότι α) η ιατρική πράξη όντως διενεργήθηκε από τον θεράποντα ιατρό, β) εξαιτίας της διενεργηθείσας ιατρικής πράξης επήλθε βλάβη στην υγεία και γ) ότι η επελθούσα βλάβη όντως οφείλεται στην συγκεκριμένη ιατρική πράξη και ότι επήλθε εξαιτίας αυτής και των ενεργειών του ιατρού και δεν θα είχε επέλθει αν η επίμαχη ιατρική πράξη είχε παραληφθεί.
Δηλαδή αν η ζημιά της υγείας θα επερχόταν ούτως ή άλλως, ακόμα και αν δεν είχε διενεργηθεί η ιατρική πράξη, τότε ο θεράπων ιατρός δεν ευθύνεται σε αποζημίωση.
Από πλευράς του, ο ιατρός βαρύνεται με την απόδειξη ότι δεν έσφαλε και ότι ενήργησε με βάση τους παραδεδεγμένους κανόνες της επιστήμης αναφορικά με την πάθηση του εκάστοτε ασθενούς.
Η ευθύνη του ιατρού έγκειται
α) στην αστική αποζημίωση του ζημιωθέντος ασθενούς,
β) στην ποινική ευθύνη του,
γ) στην ευθύνη του με βάση την ιατρική δεοντολογία.
Η αστική ευθύνη του ιατρού ενδεικτικά περιλαμβάνει την περιουσιακή ζημία του ασθενούς, την ηθική του βλάβη λόγω της κάκωσης της υγείας του, καθώς και τα διαφυγόντα εισοδήματά του λόγω της αδυναμίας του να εργαστεί, εφόσον αυτή προκλήθηκε εξαιτίας της αμελούς ιατρικής πράξης.
Ταυτόχρονα, ο Νόμος με το άρθρο 931 του Αστικού Κώδικα προβλέπει ειδική αποζημίωση στην περίπτωση που προκληθεί αναπηρία ή παραμόρφωση στον ή στην ασθενή και αυτό επιδρά αρνητικά στο μέλλον του / της.
Περίπτωση όπου η αναπηρία επιδρά αρνητικά στο μέλλον του ασθενούς είναι όταν π.χ. τον εμποδίζει να ασκήσει την εργασία του ή την επιχείρησή του σε οποιονδήποτε βαθμό, αν επίσης πλήττεται ο ασθενής στην καθημερινή του λειτουργικότητα και αυτοεξυπηρέτηση, ή αν χρήζει βοήθειας ετέρου προσώπου για να διευκολυνθεί στην καθημερινότητά του.
Επίσης, η σωματική παραμόρφωση του ασθενούς μπορεί να οδηγήσει σε δυσμενείς προσωπικές συνέπειες, όπως το να είναι λιγότερο ελκυστικός / ελκυστική στην εμφάνιση και να επηρεαστούν έτσι αρνητικά οι προοπτικές γάμου και δημιουργίας οικογένειας, είτε η παραμόρφωση να τον / την κάνει στόχο υποτιμητικών ή ρατσιστικών συμπεριφορών.
Για την εκτίμηση της αποζημίωσης από τα δικαστήρια, λαμβάνονται υπόψη η βαρύτητα της κάκωσης, ο βαθμός του πταίσματος και της επιμέλειας ή αμέλειας του ιατρού, οι προσωπικές συνθήκες του ζημιωθέντος ασθενούς, όπως η ηλικία, η κατάσταση της υγείας του προ της ιατρικής πράξης, το πόσο θα επηρεαστεί η μελλοντική ζωή του ασθενούς από την βλάβη της υγείας του, όσο και το αν ήταν απαραίτητη η ιατρική πράξη για να αποφευχθεί περαιτέρω βλάβη της υγείας.
Επίσης βαρύνοντα ρόλο παίζει το πόσο επείγουσα ήταν η φύση της ιατρικής επέμβασης, το αν ενημερώθηκε ο ασθενής για τις πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας της ιατρικής πράξης και για το πόσο αναγκαία ήταν, καθώς και αν ο ασθενής συναίνεσε στην διενέργειά της κατόπιν της ενημέρωσης του από τον θεράποντα ιατρό.
Θα πρέπει να τονίσουμε το γεγονός ότι κάθε περίπτωση έχει τα δικά της χαρακτηριστικά και πως είναι απαραίτητη η συμβουλή και ο νομικός χειρισμός από δικηγόρο, ώστε να μην απεμποληθούν κρίσιμα δικαιώματα του ασθενούς αναφορικά με ένα γεγονός που μπορεί να του αλλάξει τη ζωή.
